... وقتی کسی را که نداری،دوست داری ...

::یا خیر حبیبی و محبوب::

.

وقتی کسی را که نداری دوست داری

با عشق داری روی خود، پا می‌گذاری

 

وقتی به جای "من"، ضمیرت می‌شود "تو"

از "تو" برایت مانده یک "او" یادگاری...

 

وقتی که غیر از خاطراتی گنگ و مبهم

چیزی نداری که نداری که نداری...

 

وقتی هوایت ابری است و بغض داری

تا شانه می‌بینی هوس داری بباری...

 

وقتی برای زندگی یک راه داری

از راه سهمت می‌شود چشم انتظاری...

.

تمام راه ها ی وجودم برایت گرفته.برایِ حجمِ بزرگِ تنهایی ات.برای این همه بودن ت،دو نفر بودن ت.هم از تقدیرم ناگزیرم و هم ازش گریز دارم...آنها که تمام عمرشان را صرفِ گیر دادن به چندرغاز سهمیه ی بی خاصیت کرده اند چه می فهمند حال آن هایی را که از یک جایی به بعد زندگی شان،سهم شان شده دل تنگیِ بی پایان و یک آب خوش از گلوی شان پایین نرفتن بخاطر این فکر که:«الان من اینجام،اون تنها اونجا چیکار می کنه؟دلش گرفته یعنی؟...»

خوبِ من!مهربان بانوی نجیبِ من!همیشه وقتی بهت گرا می دهم که "منم برم تنها میشی"،از آن خنده های دختر بیچاره کن ات تحویلم می دهی و می گویی:«خوشبخت و راضی باشید،ایمان تان قرص باشد،مهم نیست کجا باشید و کجا باشم.»ولی متآسفانه من زرنگم و خط به خط حرفِ دلِ نازنین ات را از خط های دور چشم هات می خوانم...

عزیزت رفته،تو ماندی.بچه ها یکی یکی رفتند،تو ماندی.این یکی هم می رود و ... تو می مانی.

پایدار و عزت مند بمانی بهارِ چهار فصلِ من،بحق آبروی مادرت زهرا ^{سلام الله} و اولادِ مهربانش الهی ..

.

.

+چشم تو/خوش ترین رویداد جهان است/لحظه ی چشم هم چشمی عاشقان است!بخوان دعای فرج را...